Er zijn allerlei soorten gedragsproblemen bij paarden. Denk aan: het niet willen stil staan bij het opstappen, geen voetje willen geven, de poetsplaats niet op willen, niet kunnen vangen in de wei, wormenkuur weigeren, et cetera. Als de eigenaar bij mij aanklopt om probleemgedrag te verhelpen onderzoek ik of er sprake is van 1) ongewenst gedrag, 2) lichamelijke pijn of 3) een pijnherinnering. Het verschil tussen deze drie leg ik hieronder uit met het gedragsprobleem ‘niet stil willen staan bij het opstappen’.
- Ongewenst gedrag
Heeft je paard de laatste trainingen hard moeten werken en loopt hij bij de volgende training weg op het moment dat jij jouw voet in de beugel zet, dan is er sprake van ongewenst gedrag. In dit geval leer ik het paard stapje voor stapje dat het opstijgen van de ruiter ook heel leuk kan zijn. Gewenst gedrag aanleren gebeurt door het herstellen van het vertrouwen bij het paard. - Lichamelijke pijn
Laat het paard de ruiter niet meer opstijgen of bokt hij de ruiter er telkens af omdat hij last heeft van een pijnlijke rug of een maagzweer, dan wordt het ongewenste gedrag veroorzaakt door fysieke pijn. Training heeft dan pas zin als het paard verlost is van deze pijn. - Pijnherinnering
Het kan ook zijn dat de pijn bij het paard al lang is verholpen maar het paard nog steeds denkt dat het opstijgen hem (weer) een pijnprikkel geeft. Op het moment dat je het opstapkrukje naast het paard zet denkt het paard: dat opstijgen doet zeer aan mijn rug. Ik ga niet wachten op die pijn die ik verwacht, ik vlucht alvast. Dan spreek je van mentale pijn of een pijnherinnering.
